Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010
Ο Φιλελευθερισμός είναι το πολιτικό και οικονομικό σύστημα που στηρίζεται στην ελευθέρια του ατόμου , στους φυσικούς νόμους της αγοράς (προσφορά και ζήτηση) και στο κράτος δικαίου.

Ο Φιλελευθερισμός πιστεύει
.Στο πρωτείο του ατόμου
.Στην ελεύθερη στοχοθεσία ζωής
.Στην ελεύθερη έκφραση πίστης
.Στην ελευθέρια του επιχειρειν
.Στην ελευθέρια να έχει ιδιοκτησία από ίδιον κόπο
.Στην ελευθέρια να συναλλάσσεται
.Στην ελευθέρια να ομιλεί και να διαφοροποιείται δημόσια
.Στην ελευθέρια να βουλευεται και να αυτοπροσδιοριζεται
Ο Φιλελευθερισμός                                                                                                             .Δεν πιστεύει στον ατομισμό ,αλλά στο άτομο
.Δεν επιδιώκει μια κοινωνία χωρίς πλούσιους , αλλά στοχεύει σε μια κοινωνία χωρίς φτωχούς
.Δεν στηρίζει τους κεφαλαιοκράτες ,αλλά υποστηρίζει, ότι οι άριστοι, οι εργατικοί, οι άξιοι, και οι τολμηροί , μπορούν να αποκτήσουν κεφάλαιο.
.Δεν δέχεται την πάλη των τάξεων, αλλά την συνύπαρξη τους, εναρμονίζοντας κοινούς σκοπούς προς μεγιστοποίηση των εισοδημάτων τους 
.Δεν δέχεται την κοινωνική εξίσωση, αλλά την κοινωνική διάκριση                                                                                                         .Δεν διδάσκει το άτομο να  μισεί  τον πλούσιο, περισσότερο από ότι αγαπάει τον εαυτό του
.Δεν υποστηρίζει τον πλούτο ,αλλά τις ευκαιρίες πλουτισμού
.Δεν προάγει δικούς του σκοπούς , αλλά ευκαιρίες στοχοθεσιας για όλους
.Δεν προεξοφλεί το τέλος της ιστορίας , ούτε υπόσχεται έτοιμους παραδείσους ,αλλά προάγει την ευθύνη στο άτομο να δημιουργήσει την δική του ιστορία και να ζήσει σε όποιον παράδεισο  το ίδιο θέλει.
.Δεν προωθεί δικές του αξίες ,αλλά την ελευθερία εκπονήσεως των αξιολογικών επιλογών του ατόμου
.Δεν επιθυμεί να δημιουργήσει κανένα τύπου ανθρώπου, στο στυλ του σοβιετικού ανθρώπου, αλλά επιδιώκει να εξασφαλίσει την ανάπτυξη της προσωπικότητας του, τη χαρά του διαφερειν, και την ευθύνη του επιχειρειν.
.Δεν βάζει καμία τελοκρατικη κοσμοθεωρία  πάνω από την ανθρώπινη ζωή, και κανένα  ευμετάβλητο και εύπλαστο ,κατά το δοκούν, δημόσιο συμφέρον ,πάνω από την προσωπική ελευθερία

Ο φιλελευθερισμός

.Στη ανεύθυκτη θεωρία της ισότητας ,προβάλει την ισονομία και την ισότητα ευκαιριών
.Απέναντι στα συλλογικά πρότυπα του απώτερου σκοπού, αντιπαραθέτει την ατομικότητα της προσπάθειας. Άλλωστε δεν υπάρχει κανένα μεγάλο επίτευγμα συλλογικής προσπάθειας ,τουναντίον όμως  ,όλες οι μεγάλες εφευρέσεις έχουν προσωπική υπογραφή.
.Απέναντι στην συνεργασία , προβάλει τον ανταγωνισμό με κανόνες, αντιγράφοντας στην ουσία ,την ίδια την φύση του ανθρώπου
.Δεν καθορίζει τις ανάγκες των ανθρώπων, σχεδιάζοντας κεντρικά την οικονομία, αλλά αφήνει στο ίδιο το άτομο να ορίσει τι είναι αναγκαίο γι’αυτόν.
.Δεν θέλει να τον προστατέψει αυτόκλητα από ήττες , αλλά τον διδάσκει , ότι μέσα από αυτές θα φθάσει στην τελική νίκη της ζωής του.
.Δεν θεσμοθετεί την αλληλεγγύη, αλλά την αφήνει να εκφρασθεί σαν συναίσθημα

Ο φιλελευθερισμός

.Δεν έχει ανάγκη τα φοβικά σύνδρομα των αντί…, που λειτουργούν συσπειρωτικα σε ανομοιογενή άτομα ενός συνόλου, αλλά στηρίζεται στο <<ΤΟΛΜΗΣΟΝ ΦΡΟΝΕΙΝ>> και στο <<ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ>>
.Δεν προσδιορίζει εξωγενείς αντιπάλους , αλλά επιδιώκει να σπάσει το άτομο τις προσωπικές του αλυσίδες ,που του απαγορεύουν να πετάξει
.Δεν στηρίζεται, ούτε επιδιώκει να δημιουργήσει μάρτυρες αυτοθυσίας του Μεγάλου Σκοπού ή της Αλάθητης Αλήθειας , αλλά προβάλει ατομικά επιτεύγματα που προάγανε την  κοινωνία των ανθρώπων προς τα μπρος
.Στην καθοδήγηση ,του ιεραρχικά επικεφαλής του κομματικού συνόλου, αντιπαραθέτει την αλληλεπίδραση των ατόμων ,χωρίς προκαθορισμένη έκβαση
.Στην προβολή της συλλογικής συνείδησης ,που αναπόφευκτα και αυθαίρετα αξιολογείται το επίπεδο της από τον εναποθεσαντα στο ρόλο του γνήσιου εκφραστή της (βλέπε, κομματάρχης), αντιπροβαλεται η ελευθερία της συνείδησης, η οποία δεν προκαθορίζεται, δεν επιβάλλεται, και δεν χαρίζεται.

Ο φιλελευθερισμός
.Δεν δέχεται το κράτος σαν χωνευτήρι όλων των ανθρώπινων προσπαθειών, αλλά το ορίζει σαν θεματοφύλακα κάθε τίμιας ανθρώπινης προσπάθειας
.Δεν θεωρεί το κράτος , ότι επιτυγχάνει τον αναδιανεμητικό του ρόλο μέσω της φορολογίας , η οποία λειτουργεί σαν τροχοπέδη ανάπτυξης, αλλά, σαν αρωγό δημιουργίας πλούτου, στην ιδιωτική πρωτοβουλία, άξιο να επιτελέσει τον κοινωνικό του ρόλο
.Η παρουσία του δεν είναι παντού, αλλά συγκεκριμένη σε τομείς όπως είναι ,η παιδεία, η υγειά, η δημόσια διοίκηση, η δημοσιά τάξη, η εθνική άμυνα ,ο πολιτισμός, και η δικαιοσύνη.
.Οι νόμοι προστασίας του πολίτη θεσμοθετήθηκαν για τις συγκυριακά άτυχες στιγμές στη ζωή του.
.Η ατυχία όταν επαναλαμβάνεται γίνεται στάση ζωής και το κράτος, με την σειρά του, ιδιοτελώς,  την διαιωνίζει, δημιουργώντας την κοινωνία της παθητικότητας και της ακινησίας

Κάθε φορά που επιδοτείς πλουσιοπάροχα και δια μακρόν ,ένα πρόβλημα, το καθιερώνεις.

.Ο φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία της ευθύνης .
Σε πολιτείες που λειτουργεί τυφλά το κράτος δικαίου, την κύρια ευθύνη  για την πορεία της ζωής του, την έχει μόνο το άτομο
.Ο φιλελευθερισμός είναι το μόνο σύστημα που χρειάζεται την πολιτική και όχι τους πολιτικούς
Ο φιλελευθερισμός είναι το σύστημα αυτό ,που χρειάζεται τους πολίτες και όχι τους πολιτικούς
φιλελευθερισμός είναι το σύστημα που σέβεται και αντιγράφει την φύση του ανθρώπου
.Ο φιλελευθερισμός εκτός από ένα σύστημα πολιτικό και οικονομικό είναι κατά πολύ περισσότερο τρόπος  και φιλοσοφία  ζωής.

                                                                                                                                                                                          Κρούστης Αντώνης  

0 σχόλια:

Blog Archive

Συνολικές προβολές σελίδας

Άρθρογραφία χρονικά

Ιστοσελίδα του Αντώνη Κρούστη. Από το Blogger.

Άρθρογραφία κατά ετικέτα

Αναγνώστες

Προτάσεις ιστοσελίδων

Γνωμικά

Πρωτοσέλιδα

Τροφή για γνώση